ورق استیل 420 : ورق استیل 420 به عنوان فولاد 1.4021 در استانداردهای DIN معرفی شده است. ورق فولادی 420 یک فولاد ضد زنگ مارتنزیتی است که حاوی کربن بالا و حداقل 12 درصد کروم است. فولادهای ضد زنگ مارتنزیتی به طور کلی دارای سختی و محتوای کربن بالایی هستند. این نوع آلیاژ نیز مانند سایر فولادهای مارتنزیتی قابلیت سخت شدن با عملیات حرارتی را دارد. فولاد 420 معمولاً در شرایط آنیل شده دارای شکل پذیری خوبی است. هنگامی که با عملیات حرارتی سخت می شود یا سطح آن صیقل می شود، مقاومت به خوردگی آن افزایش می یابد. مقاومت در برابر خوردگی فولاد 420 بسیار کمتر از فولاد ضد زنگ سری 300 است.
ترکیب شیمیایی ورق استیل 420
فولاد 420 دارای ترکیب شیمیایی نزدیک به ورق استیل 410 است و مانند این فولاد دارای خواص مغناطیسی در هر دو حالت آنیل و سخت شده می باشد.
جدول شماره 1: ترکیب شیمیایی ورق استیل 420
| عنصر | مقدار (%) |
| کربن (C) | 0.16-0.25 |
| منگنز (Mn) | 1.5 |
| سیلسیم (Si) | 1 |
| فسفر (P) | 0.04 |
| گوگرد (S) | 0.15 |
| کروم (Cr) | 12-15 |
| نیکل (Ni) | 0.5 |
| آهن (Fe) | عنصر پایه |
خواص فیزیکی ورق استیل 420
خواص فیزیکی ورق استیل 420 در جدول زیر نمایش داده شده است:
جدول شماره 2: خواص فیزیکی ورق استیل 420
| چگالی (g/cm3) | 7.8 |
| دمای ذوب(C֯) | 1450-1510 |
| مدول الاسیسیته (GPa) | 200 |
| مقاومت الکتریکی (µm.cm) | 550 |
| رسانایی حرارتی (m.k / W) | 24.9 |
| (C֯ m / mµ) ضریب انبساط حرارتی | 10.3 |
خواص مکانیکی ورق استیل 420
خواص مکانیکی گرید 420 در جدول زیر نمایش داده شده است:
جدول شماره 2- خواص مکانیکی آلیاژ 420
| حداقل استحکام کششی (MPa) | 586 |
| حداقل استحکام تسلیم (MPa) | 310 |
| حداقل ازدیاد طول (درصد) | 25 |
| حداکثر سختی(HB) | 88 |
کاربرد ورق استیل 420
گرید 420 کاربرد وسیعی دارد و این محصول در مواردی که مقاومت به سایش و سختی بالا در نظر گرفته شود بسیار مطلوب است. به تعدادی از کاربردها در ذیل اشاره کرده ایم:
- ابزارآلات جراحی
- تولید کارد و چنگال
- تیغ های برش
- تولید چرخ دنده، لوله و دریچه ها
- ولوهای سوزنی
ویژگی های آلیاژ 420
مقاومت به خوردگی:
مقاومت در برابر خوردگی فولاد ورق 420 مشابه فولاد ضد زنگ 410 است. بیشترین مقاومت در برابر خوردگی زمانی حاصل می شود که این فولاد عملیات حرارتی شده و سطح آن صیقل داده شود. معمولاً بالاترین مقاومت در برابر خوردگی پس از سخت شدن حاصل می شود. همچنین این آلیاژ در حالت آنیل شده، مقاومت به خوردگی ضعیفی دارد. ورق فولادی 420 که عملیات حرارتی روی آن انجام شده است معمولاً در برابر هوای معمولی، آب شیرین، اسیدهای آلی رقیق، نفت خام، گازوئیل و سایر مواد با خورندگی متوسط مقاوم است.
مقاومت به حرارت:
عملیات حرارتی ورق فولادی 420 به دو روش آنیل کامل و سخت کاری انجام می شود.
آنیل کامل: در این روش آلیاژ تا محدوده دمایی از پیش تعیین شده گرم می شود و سپس به آرامی در کوره سرد می شود. محدوده دما برای آنیل کامل تابعی از درصد کربن در ترکیب شیمیایی است. آنیل کامل ورق فولادی 420 با حرارت دادن تا دمای 900-840 درجه سانتی گراد و سپس سرد شدن آهسته در کوره تا دمای 600 درجه سانتیگراد و در نهایت کوئنچ در هوا انجام می شود.
سخت کاری: این روش یکی از رایج ترین فرآیندهای عملیات حرارتی است که با هدف بهبود خواص مکانیکی مواد به ویژه سختی آنها انجام می شود. این روش در سه مرحله شامل گرمایش، نگهداری دما و سرمایش انجام می شود. در سخت کاری ورق 420 تا دمای 980 تا 1035 درجه سانتی گراد گرم می شود و سپس در هوا یا روغن سرد می شود.
شکل پذیری:
آلیاژ استیل 420 در حالت آنیل شده دارای حداکثر نرمی می باشد.
جوش پذیری:
فولادهای زنگ نزن مارتنزیتی مشکلاتی در حین جوشکاری دارند و آن هم به دلیل سختی پذیری آنها می باشد. به همین دلیل باید قبل از جوشکاری تا دمای 260 درجه سانتی گراد گرم شوند تا از ایجاد ترک سرد جلوگیری شود. معمولاً پس از جوشکاری تحت عملیات حرارتی قرار می گیرند تا به خواص مورد نظر دست یابند. میزان کربن ورق فولادی 420 بیشتر است و به همین دلیل جوش پذیری آن نسبت به گرید 410 محدودتر است.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.